İçi ne kadar dolu bir ifade ,
Yaş olmuş 30 ,çok yakın bir tarihe kadar sadece 20’li yaşlardaydık halbuki.
29 olsa da bu , 20’ydi işte var mı ötesi ,
Oysa ki ne heyecanla girmiştim 20’ye,
Daha dün gibi hatırlarım,
Göbek ata ata, naralarla şarkılarla türkülerle,
Belki de reşit olmanın verdiği hevesle ,
Yine arkadaşlarımla, ülkemin bir başka diyarlarında,
Hatırlar mısınız 10 yaşına bastığınızı ?
Sadece çocukluktu tabi , ne önemi vardı 9’dan 10’a geçişin..
Hele de 19’dan 20’ye yavaş yavaş…
Belki de üniversite yıllarıydı , heyecan dorukta, saniyeleri saya saya…
Sanki her kapı açılacak , öylece çat kapı ‘’heheeeyy’’ ben 20’yim, açılınnn dercesine
Belki de tekme atarak girilecek gibi, kapıların duvar olduğu 18’lerde ,
Oldu da başım göğe mi erdi?? Sadece tatmindi halbuki ,
30 olalı 72 saat oldu şunun şurasında,
Bir girip çıkmak için neler vermezdim diyenlerinizi duyar gibiyim ,
Oldu bir kere, geri dönüş var mı hayatta?
Güneşin, her geçen gün ‘’Doğmasın’’ dercesine uyanırken, gözleriniz yavaş yavaş açılmasına ne demeli ,
Hareketlerini yavaşlatanlar bile yok mu aramızda ,zaman yavaşlasın dercesine
‘’Büyüdüm artık, bunları yapmamalıyım şunları dememeliyim , öyle davranmamalıyım diyenler milyonlara ulaşmış durumda …’’
20’lerin bitiminin son 3- 5 günü ise 20-30 arası neler yaşadıysan gelmiyor mu akıllara, iyiden iyiye düşünmesen de her sabah gözünü açtığında hatırlatırcasına ‘’ günaydın ‘’ dememeyi ihmal etmiyor muyuz?
20,21,22 üniversiteyi bitirme telaşı…
Bölüm ağır olunca ,ezberle dur öylece..Var mı ötesi…
Peki ya sonrası , bir heyecanla askerlik telaşı,
Askerlik ; Gelene geçene hocam demelerle başlayan macera, sonrasında tıpış tıpış ‘’emret komutanım’’a nasıl da döndü?
‘’Bitsin bir an önce de iş hayatına atılsam’’ dediğimi de dün gibi hatırlarım o soğuk palaskalı hallerde..
Askerlik sonrası , iş güç telaşı…
Her erkek milyon kere duymustur herhalde ‘’ asıl askerlik, askerlik sonrası başlıyor’’ diye.
İşe girişler , sabah 8.00 akşam 17.00 arası çalışma maratonuna ayak uydurmalar ..
Belki samimi belki riyakar, yaşayarak öğrenmeler ,
Müdür davranışları , kurumsal ilişkiler, gereksiz samimiyetler ve diğerleri…
‘’Yok canım, asla beni etkilemedi, hiç yaşamadım böyle kurumsallıklar’’ diyen varsa anlını karışlarım, bilesiniz…!!
Yavaş yavaş, yaş ilerlerken 25’lere 26’lara , tamam dediğin anda, bir anda aldığın radikal kararlarla nerede olduğunu bilmediğin bir yerdesindir…
Kolay değildir ; Ama radikal kararları alırsın 20’lerde… Çok da müsahittir bu yaşlar…
Yaptıkların , gayet kabul edilebilir…Hür irade artık senindir , sürüklenirsin rüzgarda bir yaprak gibi, toslayıncaya kadar o duvara.
Evlenirsin , yuva kurarsın , çalışırsın , ya da alırsın çantanı basar gidersin uzak diyarlara…
Dönüp arkana bakmadan , usulca yol alırsın , belki de kendini ararsın; İyikilerin,keşkelerin gelir aklına ve daha bir hışımla yürürsün , tecrübe edindiğin herşey ile , hayat maratonunda.
Kendin gibi görürsün insanları, empatinin bol olduğu dönemdir 20’ler, dönemezsin de geri , kabul edersin yanlış da olsa…
Keşkeler ile yatar kalkarsın belli bir dönem…Her keşkeyi , iyikilere dönüştürmek de senin elinde olduğunu sonra öğrensen de, gecelerce üzülürsün, ağlarsın belki de.
Tecrübeler birikir de birikir…
28-29 olduğunda , yol bitecekmiş gibi düşünmeler başlar usul usul.
Sanki artık emeklilik gelmiş gibi olur..
‘’30’da emekli mi olacağım acaba’’ gibi düşünceler de oluşur akıllarda…
Kağıt kalem alıp vasiyetini hazırlamaya kalkanlar da olmamış mıdır bu dönemde??
Ve bir akşam gelir , dostlarınla bir araya gelmişsindir…Sebep sensindir , sen ve 30!!!
Birliğinizin ilk saniyelerinde arkadaşların yanındadır.Seni yanlız bırakmazlar bu anlarda…
30’la ilk tanışma anımı sanırım unutmayacağım.
Denizde , Boğaz’ı delerken vapur , son durağa vardığımda olmuştum artık 30. Eminönü’nde denize baktığım anı sanırım unutmayacağım.
Nefes alamadığımı her an dün gibi hatırlayacağım sanırım.
Sıcak ve nemli bir yaz günü , yaş da beden de ruh da olmuştu 30….
İşte asıl soru , 30 gibi mi hareket etmeli , yoksa 20 ‘yi bırakmamalı mı ?
Adeta yeni bir asrı bitirmenin mutluluğu yaşanmalı belki de…
Belki de, dün dündür bugun bugündür denip , yola devam edilmeli…
Bir arkadaş ne güzel dedi , ‘’Ekibe hoşgeldin’’ ,
Ya diğeri , ‘’ En güzel yaşlara merhaba’’ , peki ya diğeri ‘’ işte beklenen an’’
Güzel bir duygu 30 olmak ,
Yeni doğmuş gibi
3.yy yaşamak gibi
Tecrübeleri kullanma vakti ,
Keşkelerden ders alma vakti
Önyargılardan kurtulma,iyikileri anma vakti,
30 ‘u görmenin verdiği mutluluğu yaşama vakti ,
Şükr etme vakti,
Değerleri koruma vakti,
Zor olsa da daha da büyüdüğünü kabul etme vakti ,
İmkansız gibi görünse de , 30 olmanın zorluklarını da yaşama vakti ,
Hayatı 30’lu yaşama vakti ,
Yaş 30 olmuş , bakalım hangi limanlara doğru sürükleneceğiz ? Keşke biliyor olsak…
İyikilerle, keşkelerle, mutlulukla, hüzünle , kosturmacalarla, hüzün ve sevinç gözyaşları ile dolu dolu biten 20’lere elveda…
Her 30’lu olanlara merhaba , partide ben de varım!!!Davetiyem 10 Ağustos 2012 itibariyle geldi, merak etmeyin…:)
Sevgiler ,
Varlik
AynI dili konusan degil, aynI duyguyu paylasanlar anlasIr... 